|
|
|
ชื่อ Thai Name |
กุยช่าย Kui chai |
|
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ Scientific Name |
Allium tuberosum Rottler ex Spreng. |
|
|
วงศ์ Family
|
AMARYLLIDACEAE |
||
|
ชื่ออื่น ๆ Other Name |
คุ้ยฉ่าย khuai chai, ผักแป้น phak paen (ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ) หอมแป้น hom paen (ภาคกลาง) Chinese chive, Garlic chives |
||
|
ลักษณะ Characteristics |
ไม้ล้มลุก สูง 30-45 เซนติเมตร ลำต้นเป็นใบเกล็ดรูปทรงกระบอกเรียวยาว ใบเดี่ยว เรียงสลับ รูปเส้นด้าย ดอกช่อซี่ร่ม กลีบดอกสีขาว ผลกลม มี 3 พู เมื่อแก่แตก เมล็ดสีน้ำตาล แบน ขรุขระ |
||
|
การกระจายพันธุ์ Distribution |
มีถิ่นกำเนิดในโคลัมเบีย เขตร้อนของอเมริกา ปานามา |
||
|
ประโยชน์ Utilization |
ใบกุยช่าย ใช้รับประทานเป็นอาหาร ด้วยการใช้ดอกนำมาผัดกับตับหมู หรือจะใช้ใบสดรับประทานกับลาบหรือผัดไทย นอกจากนี้ยังใช้ใบนำมาทำเป็นไส้ของขนมกุยช่าย ผักกุยช่าย มีฤทธิ์ร้อน ช่วยเพิ่มความอบอุ่นให้กับร่างกาย เหมาะที่จะรับประทานในช่วงฤดูหนาวหรือฤดูฝนที่มีอากาศชื้น ช่วยบำรุงและรักษาสายตา เนื่องจากผักกุยช่ายมีวิตามินเอที่ช่วยในการมองเห็น ช่วยบำรุงกระดูก เนื่องจากต้นกุยช่ายมีแคลเซียมและฟอสฟอรัสสูง
กุยช่ายมีธาตุเหล็กสูง ซึ่งช่วยในการสร้างเม็ดเลือดแดงหรือเกล็ดเลือดต่ำ รักษาภาวะเม็ดเลือดแดงต่ำ แก้อาการอ่อนเพลีย (พบได้บ่อยในผู้ป่วยไข้เลือดออก ผู้ป่วยมะเร็ง และผู้ป่วยที่อยู่ในระยะพักฟื้นหลังการเจ็บป่วย จากการผ่าตัดหรือคลอดบุตร) เม็ดเลือดแดงประกอบด้วยฮีโมโกลบินที่ทำหน้าที่ในการนำออกซิเจนจากปอดไปเลี้ยงส่วนต่าง ๆ ของร่างกาย และกำจัดก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ออกจากร่างกาย Rhizome: emmenagogue ; Seed: anthelmintic for thread worm |
||
|
แหล่งข้อมูล Reference |
- สยามไภษัชยพฤกษ์ น. 31 - สมุนไพรไทย มรดกไทย น. 103 - อนุกรมวิธานพืช อักษร ก น. 330 - สมุนไพรไม้พื้นบ้าน (1) น. 280-281 - สารานุกรมสมุนไพร น. 108 - พจนานุกรมสมุนไพรไทย น. 69 |
||
|
คิวอาร์โค้ด QR Code |
|
|
ขยายพันธุ์โดย : การแยกหน่อ |
||
|
|
