ราชินีแห่งผักพื้นบ้านภาคใต้
|
|
|
ชื่อ Thai Name
|
เมียง Miang |
|
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ Scientific Name
|
Gnetum gnemon L. var. tenerum Markgr. |
|
|
วงศ์ Family
|
GNETACEAE |
||
|
ชื่ออื่น ๆ Other Name
|
เขลียง เรียนแก่(นครศรีธรรมราช) ผักกะเหรี่ยงอ (ชุมพร) ผักเมี่ยง (พังงา) ผักเหลียง (ทั่วไป)
|
||
|
ลักษณะ Characteristics
|
ไม้ต้นขนาดเล็ก ใบเดี่ยว เรียงตรงข้าม ดอกช่อ กลีบดอกสีขาว ผลสุกสีแดง
|
||
|
การกระจายพันธุ์ Distribution |
เป็นพืชพื้นเมืองของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้และทางตะวันตกของหมู่เกาะในมหาสมุทรแปซิฟิก แพร่กระจายจากรัฐอัสสัมผ่านอินโดนีเซีย มาเลเซียไปจนถึงฟิลิปปินส์และฟีจี ในประเทศไทยพบทางภาคใต้ เช่น พบในจังหวัดพังงา ภูเก็ต ออกดอกในช่วงเดือนพฤศจิกายน-ธันวาคม ติดเมล็ดช่วงเดือนมีนาคมถึงเมษายน
|
||
|
ประโยชน์ Utilization
|
ใบ ช่วยลอกฝ้า ทำให้สดชื่น แก้กระหายน้ำ |
||
|
แหล่งข้อมูล Reference
|
พืชสมุนไพรในสวนป่าสมุนไพรเขาหินซ้อน น. 167
|
||
|
พิกัด UTM |
101º 30´ 25.83" E 13º 45´ 02.49" N 47P 0771116 m.E 1521572 m.N |
||
|
คิวอาร ์โค้ด QR Code |
|
|
ขยายพันธุ์โดย การเพาะเมล็ด การตอนกิ่ง และการใช้ต้นจากรากแขนง |
||
|
|
