|
|
|
ชื่อ Thai Name |
ขี้อ้าย Khi ai |
|
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ Scientific Name |
Walsura robusta Roxb. |
|
|
วงศ์ Family |
MELIACEAE |
||
|
ชื่ออื่น ๆ Other Name |
กัดลิ้นลิง kat lin ling (ตราด) คอมเฮาะ khom ho (หนองคาย) แคว้งที้ khwaeng-thi (กะเหรี่ยง-เชียงใหม่) แดงดง daeng dong (ขอนแก่น) ตะไหลแก้วดง ta lai kaeo (ประจวบคีรีขันธ์) ทองว้า thong wa หว่าสุ่ม wa sum (อุตรดิตถ์) น้ำนุ่น nam num, หมักแดงดง mak daeng dong (หนองคาย) พญ้าไก่เถื่อน phaya kai thuean (พิษณุโลก) มะเฟืองป่า ma fueang, ลำไยป่า lamyai pa (ลำปาง) ย่ามฝ้าย yam fai (ตรัง) |
||
|
ลักษณะ Characteristics
|
ไม้ต้น เปลือกต้นสีน้ำตาลเทา ใบประกอบแบบขนนกปลายคี่ ดอกช่อแยกแขนง สีขาว มีกลิ่นหอม ผลสด รูปกลม เมื่อสุกสีเหลืองอมน้ำตาล มีรสหวาน |
||
|
การกระจายพันธุ์ Distribution |
พบขึ้นตามป่าเบญจพรรณ ป่าเต็งรัง ป่าคืนสภาพ ป่าดงดิบแล้งบนเขาหินทรายและหินปูน จนถึงที่ความสูงจากระดับทะเลประมาณ 1,000 เมตร ในประเทศไทยพบทั่วทุกภาค ในต่างประเทศพบที่อินเดีย เมียนมาร จีนตอนใต้ ภูมิภาคอินโดจีน |
||
|
ประโยชน์ Utilization |
ราก แก้ไข้ แก้อักเสบ แก้ท้องร่วง แก้ปวดเมื่อย เปลือกต้น แก้ท้องร่วง แก้บิด ล้างแผล ห้ามเลือด รักษาฝีหนอง แก้บวม ขับพยาธิ เนื้อไม้ ดับพิษร้อน แก้ไข้ แก้บวม แก้ปวดเมื่อย ดอกและผล แก้บิด รักษาฝีหนอง ขับพยาธิ Root: antipyretic, anti-inflammatory, antidiarrheal |
||
|
แหล่งข้อมูล Reference |
สมุนไพรไม้พื้นบ้าน (1) น. 542 สมุนไพรไทย ตอนที่ 7 น. 150 สารานุกรมสมุนไพร น. 139 พรรณไม้ต้นของประเทศไทย น.154 สารานุกรมสมุนไพร น. 146 ไม้อเนกประสงค์กินได้ น. 50 |
||
|
คิวอาร์โค้ด QR Code |
|
|
ขยายพันธุ์โดย : การเพาะเมล็ด
|
||
|
|
