|
|
|
ชื่อ Thai Name |
ขี้กาแดง Khi ka daeng |
|
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ Scientific Name |
Gymnopetalum scabrum (Lour.) W. J. de Wilde & Duyfjes |
|
|
วงศ์ Family |
CUCURBITACEAE |
||
|
ชื่ออื่น ๆ Other Name |
ขี้กาขาว khi ka khao (กรุงเทพฯ) ขี้กาลาย (khi ka lai ฉะเชิงเทรา) แตงโมป่า taeng mo pa (กาญจนบุรี) มะกาดิน ma ka din (เชียงใหม่) |
||
|
ลักษณะ Characteristics |
ไม้เถาล้มลุก มีมือเกาะออกตั้งฉากกับก้านใบ ใบเดี่ยว เรียงเวียน ดอกเดี่ยว แยกเพศร่วมต้น สีขาว ผลสด รูปกลม สีเขียวมีลายขาว เมื่อสุกสีแดงสด |
||
|
การกระจายพันธุ์ Distribution |
พบขึ้นตามป่าทั่วไป |
||
|
ประโยชน์ Utilization |
ราก ลดไข้ แก้ตับหรือม้ามโต เหง้า บำรุงธาตุ บำรุงหัวใจ ลำต้น บำรุงน้ำดี ขับเสมหะ แก้ไอเป็นเลือด ใบ แก้ไข้ บำรุงน้ำดี ผล เป็นยาถ่ายอย่างแรง ขับพยาธิไส้เดือน ขับเสมหะ ทั้ง 5 แก้ตานซาง แก้ตานขโมย Rhizome: stomachice, cardiotonic ; Stem: cholecystagogue, expectorant |
||
|
แหล่งข้อมูล Reference คิวอาร์โค้ด QR Code
|
- พืชสมุนไพรในประเทศไทย ตอนที่1 น. 92 - สมุนไพรไทย น. 65 - สมุนไพรไม้พื้นบ้าน (1) น. 522 - สมุนไพรไทย ตอนที่ 5 น. 541 - สารานุกรมสมุนไพร น. 136 - พจนานุกรมสมุนไพร น. 135
|
|
ขยายพันธุ์โดย : การเพาะเมล็ด |
||
|
|
