|
|
|
ชื่อ Thai Name
|
พะยูง Pha yung |
|
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ Scientific Name
|
Dalbergia cochinchinensis Pierre
|
|
|
วงศ์ Family
|
FABACEAE |
||
|
ชื่ออื่น ๆ Other Name |
กระยุง (เขมร-สุรินทร์) ขะยูง (อุบลราชธานี) แดงจีน (ปราจีนบุรี) ประดู่ตม ประดู่น้ำ (จันทบุรี) ประดู่ลาย (ชลบุรี) ประดู่เสน (ตราด) พะยูงไหม (สระบุรี) หัวลีเมาะ (จีน) Siamese rosewood |
||
|
ลักษณะ Characteristics
|
ไม้ต้น สูง 15-30 เมตร เปลือกต้น สีเทาเรียบ แตกไม่เป็นระเบียบ และหลุดร่อนเป็นแผ่น เปลือกในสีน้ำตาลแกมเหลือง เนื้อไม้มีสีแดงอมม่วงถึงแดงเลือดหมูแก่ เนื้อไม้ละเอียด แข็งแรงทนทาน ใบประกอบแบบขนนกปลายคี่ เรียงสลับ ใบย่อย 7-9 ใบ รูปไข่หรือรูปใบหอก ปลายใบแหลมเป็นติ่งหู โคนใบมนกว้าง ขอบใบเรียบเป็นคลื่นเล็กน้อย แผ่นใบด้านสีเขียวเข้ม แผ่นใบด้านล่างสีเขียวนวล ดอกช่อ แบบช่อแยกแขนง ออกที่ง่ามใบและปลายกิ่ง กลีบเลี้ยงเชื่อมติดกันเป็นรูประฆัง มีขนสั้น กลีบดอกรูปดอกถั่ว สีขาวนวล มีกลิ่นหอมอ่อน ๆ ผลเป็นฝักแห้งไม่แตก รูปขอบขนาน แบน บางเกลี้ยง ตรงกลางมีกระเปราะหุ้มเมล็ด เมล็ดรูปไต สีน้ำตาลเข้ม |
||
|
การกระจายพันธุ์ Distribution |
|
||
|
ประโยชน์ Utilization |
เนื้อไม้ มีสีสันสวยงาม มีความละเอียดเหนียว แข็งทนทาน และชักเงาได้ดี จนถือได้ว่าเป็นไม้ที่มีราคาแพงที่สุดชนิดหนึ่ง มีน้ำมันในตัวจึงใช้ทำเครื่องเรือน เครื่องใช้ต่าง ๆ มีความเชื่อว่าเป็นมงคล ปลูกไว้จะช่วยพยูงให้โชคดีมีชัย
|
||
|
แหล่งข้อมูล Reference
|
- สมุนไพรสวนสิรีรุกขชาติ น. 188 - สมุนไพรไทย มรดกไทย น. 91 - พรรณไม้พื้นบ้านอีสาน เล่ม 1 น. 114-115 - สมุนไพรไม้พื้นบ้าน (3) น. 248-249 - สมุนไพรไทย ตอนที่ 5 น. 604 - สารานุกรมสมุนไพร น. 318
|
||
|
พิกัด UTM |
101º 30´ 17.9" E 13º 44´ 59.1" N 47P 0770571 m.E 1521710 m.N 47P 0770740 m.E 1521620 m.N 47P 0770753 m.E 1521616 m.N 47P 0770754 m.E 1521614 m.N |
||
|
คิวอาร์โค้ด QR Code |
|
|
|
||
|
|
