|
|
|
ชื่อ Thai Name
|
พญาไร้ใบ Pha ya rai bai |
|
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ Scientific Name |
Euphorbia tirucalli L. |
|
|
วงศ์ Family |
EUPHORBIACEAE |
||
|
ชื่ออื่น ๆ Other Name |
เคียะจีน พญาร้อยใบ (เชียงใหม่) เคียะเทียน (ภาคเหนือ) |
||
|
ลักษณะ Characteristics |
ไม้ต้นขนาดเล็ก สูง 4-7 เมตร แตกกิ่งที่โคนต้นคล้ายปะการัง เปลือกต้นส่วนที่แก่สีน้ำตาลเข้ม กิ่งอ่อน สีเขียวเรียบเกลี้ยง มีน้ำยางสีขาวข้น อวบน้ำ ใบเดี่ยว เรียงตรงข้าม ขนาดเล็ก รูปขอบขนาน ปลายใบและ โคนใบมน หลุดร่วงง่าย ดอกเดี่ยว ออกเป็นกระจุกที่ปลายยอด ขนาดเล็ก สีเขียว ไม่มีกลีบดอก กลีบรองดอกสีขาว ผลแห้ง แตกอ้าออกได้ |
||
|
การกระจายพันธุ์ Distribution |
|
||
|
ประโยชน์ Utilization |
ราก แก้ธาตุพิการ เป็นยาระบาย แก้ปวดท้อง รากและใบ รักษาริดสีดวงทวาร ลำต้น แก้ปวดท้อง แก้กระเพาะอาหารอักเสบ แก้ปวดบวมกระดูกเดาะ น้ำ ยาง เป็นยากัดหูด แก้ปวดข้อ ในทางสมุนไพร ใบและราก รสเฝื่อน ตำพอกแก้ริดสีดวงทวาร |
||
|
แหล่งข้อมูล Reference |
- สมุนไพรสวนสิรีรุกขชาติ น. 109 - สมุนไพรไทย มรดกไทย น. 232 - สมุนไพรไทย น. 189 - สมุนไพรไม้พื้นบ้าน (3) น. 239-243 - สมุนไพรไทย ตอนที่ 5 น. 675 |
||
|
คิวอาร์โค้ด QR Code |
|
|
ข้อควรระวัง น้ำยางจากต้นพญาไร้ใบมีพิษระคายเคืองผิว เมื่อสัมผัสจะ ทำให้ ผิวหนังอักเสบ บวมเป็นผื่นแดง คัน เข้าตาอาจทำให้ตาบอดได้ รวมทั้งมีฤทธิ์ระคายเคืองทางเดินอาหาร จึงไม่ควรรับประทาน หากมีการสัมผัสหรือรับประทานให้ทำการปฐมพยาบาลแล้วนำส่งแพทย์ |
||
|
|
