|
|
|
ชื่อ Thai Name |
ตะไคร้ Ta khrai |
|
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ Scientific Name |
Cymbopogon citratus Stapf |
|
|
วงศ์ Family |
GRAMINEAE |
||
|
ชื่ออื่น ๆ Other Name |
คาหอม kha-hom (เงี้ยว-แม่ฮ่องสอน) ไคร khrai (ภาคใต้) จะไคร cha khrai (ภาคเหนือ) เซิดเกรย soet-kroei, เหลอะเกรย loe-kroei (เขมร-สุรินทร์) ห่อวอตะโป่ ho-wo-ta-po (กะเหรี่ยง-แม่ฮ่องสอน) หัวสิงไค hua-sing-khai (เขมร-ปราจีนบุรี) Lapine, Lemon grass |
||
|
ลักษณะ Characteristics |
เป็นพืชล้มลุกที่มีอายุได้หลายปี ลำต้นตั้งยตรงและอยู่รวมกันเป็นกอ มีข้อและปล้องสั้นและค่อนข้างแข็ง ลำต้นส่วนที่อ่อนจะมีใบเรียงซ้อนสลับกันแน่นมาก ใบมีกาบใบเป็นแผ่นยาวโอบซ้อนกันจนดูแข็งคล้ายลำต้น ตัวใบเรียวยาวปลายแหลม กว้างไม่เกิน 2 ซม. ยาวได้ถึง 90 ซม. เนื้อใบหยาบและมีขนอยู่ทั่วไป ดอกออกเป็นช่อยาวมาก ซึ่งประกอบด้วยช่อย่อยที่มีดอกขนาดเล็กอยู่อีกจำนวนมากและมีขนที่ก้านดอก |
||
|
การกระจายพันธุ์ Distribution |
-
|
||
|
ประโยชน์ Utilization |
ต้น รสหอมปร่า ช่วยขับลม บรรเทาอาการท้องอืดท้องเฟ้อ แน่นจุกเสียด แก้อาการขัดเบา เจริญอาหาร ลดความดันโลหิต ลำต้นแก่ หรือเหง้าใช้ได้ทั้งสดและแห้ง แก้อาการท้องอืด ท้องเฟ้อและปวดท้อง และแก้อาการคลื่นไส้อาเจียน (เกิดจากธาตุไม่ปกติ) ใช้สดๆ ทุบพอแหลกประมาณ 1 กำมือ (40-60 กรัม) ต้มเอาน้ำดื่ม
Leaf sheath and rhizome: carminative, diuretic |
||
|
แหล่งข้อมูล Reference |
สมุนไพรพื้นบ้าน |
||
|
คิวอาร์โค้ด QR Code |
|
|
ขยายพันธุ์โดย : ใช้เหง้า |
||
|
|
