|
|
|
ชื่อ Thai Name
|
ข่าลิง Kha ling |
|
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ Scientific Name |
Alpinia conchigera Griff.
|
|
|
วงศ์ Family
|
ZINGIBERACEAE |
||
|
ชื่ออื่น ๆ Other Name
|
ข่า (อุบลราชธานี)
|
||
|
ลักษณะ Characteristics
|
ไม้ล้มลุก มีลำต้นเป็นเหง้าใต้ดิน สูง 50-150 เซนติเมตร ใบเดี่ยว เรียงสลับ รูปขอบขนาน ผิวใบเกลี้ยง ปลายใบแหลม ดอกช่อ ออกที่ปลายยอด สีเขียวอ่อน กลีบปากสีชมพู ผลกลม เมื่อสุกสีแดง ปลายผลมักมีกลีบเลี้ยงติดอยู่ |
||
|
การกระจายพันธุ์ Distribution |
พบขึ้นตามที่ชื้นของป่าดงดิบ ในประเทศไทยพบทั่วทุกภาค ออกดอกและติดผลช่วงเดือนพฤษภาคม-กุมภาพันธ์
|
||
|
ประโยชน์ Utilization
|
ยอดอ่อน รับประทานเป็นผักสด หรือผักลวก ราก แก้พิษฝี รักษากลาก เกลื้อน เหง้า แก้ประดง รักษากามโรค รักษาโรคผิวหนัง แก้จุกเสียดแน่นเฟ้อ ขับลมในลำไส้ ใบ รักษากลาก เกลื้อน ดอก ขับพยาธิ แก้ปวด |
||
|
แหล่งข้อมูล Reference
|
สมุนไพรไม้พื้นบ้าน (1) น. 419-420 สมุนไพรพื้นบ้านอีสาน น. 17 สารานุกรมสมุนไพร น. 131
|
|
ขยายพันธุ์โดย การใช้เหง้า |
||
|
|
