สร้างเว็บEngine by iGetWeb.com
Cart รายการสินค้า (0)

 

                                  

                                                

 

                                                                   

                                                                                                                                                 

    

ชื่อ

Thai Name  

       

แสลงใจ

Sa laeng chai





    

ชื่อวิทยาศาสตร์ 

Scientific Name                                             

Strychnos nux-vomica L.                                 







วงศ์

Family

             

LOGANIACEAE


ชื่ออื่น ๆ

Other Name   

                            

กระจี้ กะกลิ้ง โกฐกะกลิ้ง ตูมกาแดง (ภาคกลาง) แสงเบือ (อุบลราชธานี)  แสลงทม แสลงเบื่อ (นครราชสีมา) Snake wood                                                                               





                                                                        

ลักษณะ 

Characteristics

                           

ไม้ต้น สูงประมาณ 30 เมตร เปลือกต้น สีน้ำตาลปนเทา ใบเดี่ยว เรียงตรงข้าม รูปรี ปลายใบแหลม โคนใบมนเบี้ยว ขอบใบเรียบ ก้านใบสั้น ดอกช่อ ออกที่ง่ามใบ ดอกย่อยขนาดเล็ก สีเขียวอ่อน โคนกลีบดอกเชื่อมเป็นหลอดเล็ก ปลายกลีบดอกแหลม ผลสด ทรงกลม ผิวเรียบ ผลอ่อน  สีเขียว ผลสุกสีส้ม เมล็ดแบน มีขนสีน้ำตาลอ่อนปกคลุม                             






การกระจายพันธุ์

Distribution 


พบตามป่าเบญจพรรณหรือป่าเต็งรัง ที่ความสูงจากระดับทะเลตั้งแต่ 100-500 เมตร ในประเทศไทยพบได้ทั่วทุกภาค (ยกเว้นภาคใต้) ในต่างประเทศพบได้ที่อินเดีย ศรีลังกา กัมพูชา ลาว เวียดนาม และมาเลเซีย

                           

      



                                            

ประโยชน์            

Utilization         

         

ราก แก้ท้องอืด ท้องเฟ้อ ลำต้น แก้กระษัย แก้ปวดเมื่อย รักษาโรคผิวหนัง และบำรุงหัวใจ เมล็ด ใช้ในปริมาณน้อย บำรุงหัวใจและประสาท ใช้เบื่อหนูและสุนัข (นครราชสีมา) Snake wood


ในทางสมุนไพร

ใบ รสเมาเบื่อ ตำพอกแก้ฟกบวม
ราก รสเมาเบื่อ แก้ไข้มาลาเรีย แก้ปวดเมื่อยตามร่างกาย
เมล็ด รสเมาเบื่อขม กระจายเลือดลม


วิธีใช้ “เมล็ดแสลงใจ”
เมล็ดมีพิษมาก ต้องผ่านกรรมวิธีกำจัดพิษออกโดยนำเมล็ดแสลงใจมาคั่วกับทราย จนเมล็ดมีสีน้ำตาลเข้มพองตัวออกและแตกอ้า แล้วจึงนำเมล็ดมาปอกเปลือกเพื่อกำจัดขน และนำไปแช่ในน้ำปูนขาว 2 คืน ครบแล้วจึงนำออกมาตากแดดให้แห้ง แล้วหั่นเป็นแผ่น ๆ หรือบดให้เป็นผง จึงจะสามารถนำมาใช้เป็นยาได้ (จะใช้วิธีต้มหรือย่างเพื่อลดปริมาณของสารพิษก็ได้) โดยเมล็ดที่ผ่านกรรมวิธีการกำจักพิษแล้ว ขนาดสำหรับเด็กอายุ 1-4 ขวบ ให้ใช้ครั้งละ 0.2 กรัม วันละ 2-3 ครั้ง ผู้ใหญ่ ให้ใช้ครั้งละ 0.3-0.6 กรัม วันละ 2-3 ครั้ง





แหล่งข้อมูล

Reference

                                  

- สมุนไพรสวนสิรีรุกขชาติ น. 195

- สมุนไพรไทย มรดกไทย น. 201

- สมุนไพรไทย น. 310

- สมุนไพรไม้พื้นบ้าน (4) น. 692-698 

- สมุนไพรไทย ตอนที่ 7 น. 14-15                                                                                                                


      

    


พิกัด

UTM

101º 30´ 26.4" E 13º 45´ 00.9" N

47P 0771133 m.E 1521510 m.N






คิวอาร์โค้ด

QR Code





ขยายพันธุ์โดย การเพาะเมล็ดและการตอนกิ่ง                                                                                                                                                                                                                                 

ข้อควรระวัง

เมล็ด ดอก หากรับประทานจะทำให้กล้ามเนื้อกระตุก เกร็ง กลืนลำบาก ขาสั่น ชักอย่างแรง หัวใจเต้นแรง ขากรรไกรแข็ง และตายได้            

 

Page : [Back] 1  2  3  4  5  6  7  8  9  10  11  12  13  14  15  16  17  18  19  20  21  22  23  24  25  26  27  28  29  30  31  32  33  34  35  36  37  38  39  40  41  42  43  44  45  46  47  48  49  50  51  52  53  54  55  56  57  58  59  60  61  62  63  64  65  66  67  68  69  70  71  72  73  74  75  76  77  78  79  80  81  82  83  84  85  86  87  [Next]
view