พันธุ์ไม้และดอกไม้ประจำชาติไทย
|
|
|
ชื่อ Thai Name
|
ราชพฤกษ์ Rat cha phruek |
|
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ Scientific Name
|
Cassia fistula L. |
|
|
วงศ์ Family
|
FABACEAE |
||
|
ชื่ออื่น ๆ Other Name
|
กุเพยะ (กะเหรี่ยง-กาญจนบุรี) คูน (ภาคกลาง ภาคเหนือ) ชัยพฤกษ์ (ภาคกลาง) ปือยู, ปูโย, เปอโซ, แมะหล่าหยู่ (กะเหรี่ยง-แม่ฮ่องสอน) ราชพริก (ภาคตะวันออกเฉียงใต้) ลมแล้ง (ภาคเหนือ) ลักเคยลักเกลือ (ภาคใต้) Golden shower, Indian laburnum, Pudding–pine tree
|
||
|
ลักษณะ Characteristics
|
ไม้ต้น สูง 5–15 เมตร เปลือกเรียบ สีขาวอมเทา ใบประกอบแบบขนนก เรียงสลับ ใบย่อยรูปไข่หรือรูปวงรี กว้าง 4-8 ซม. ยาว 7-12 ซม. ดอกช่อ ออกที่ปลายกิ่ง ห้อยเป็นโคมระย้า กลีบดอกสีเหลืองผลเป็นฝักกลม สีน้ำตาลเข้มหรือดำ เปลือกแข็ง ผิวเรียบ ภายในมีผนังกั้นเป็นห้อง แต่ละห้องมีเมล็ด 1 เมล็ด มีเนื้อหุ้มเมล็ดสีดำเหนี่ยว |
||
|
การกระจายพันธุ์ Distribution |
พบขึ้นตามป่าเบญจพรรณและป่าเต็งรัง เป็นพืชพื้นเมืองของเอเชียใต้ ในประเทศไทยพบทั่วทุกภาค ในต่างประเทศพบที่อินเดีย ศรีลังกา ภูมิภาคอินโดจีน และมาเลเซีย
|
||
|
ประโยชน์ Utilization
|
ดอกไม้ประจำชาติไทยของเรา คือ ดอกราชพฤกษ์ (Ratchaphruek) ที่มีสีเหลืองสวยงาม เมื่อเบ่งบานแล้วให้ความรู้สึกอบอุ่น ถือเป็นสัญลักษณ์ ของความมีเกียรติยศศักดิ์ศรี ซึ่งชาวไทยหลายคนรู้จักกันดีในนามของดอกคูน โดยมีความเชื่อว่า สีเหลืองอร่ามของดอกราชพฤกษ์ คือ สีแห่งพระพุทธศาสนาและความรุ่งโรจน์ รวมทั้งยังเป็นสัญลักษณ์แห่งความสามัคคีปรองดองของคนในชาติอีกด้วย เป็นไม้มงคลนามที่ใช้ในพระราชพิธีและพิธีต่าง ๆ ของคนไทยมาช้านาน แก่น ใช้ทำเสาหลักเมือง เป็นเสาเอกในการก่อสร้างพระตำหนัก ทำคทาจอมพล และยอดธงชัยเฉลิมพล นอกจากนี้อินทรธนูของข้าราชการพลเรือนก็จำลองมาจากช่อดอกของพันธุ์ไม้ชนิดนี้ คณะรัฐมนตรีได้ประชุมเมื่อวันที่ 21 มกราคม 2507 ลงมติรับทราบให้ราชพฤกษ์เป็นต้นไม้ประจำชาติ ตามที่กระทรวงเกษตรเสนอและมีมติเมื่อวันที่ 2 ตุลาคม 2544 เห็นชอบให้ดอกราชพฤกษ์เป็นดอกไม้ประจำชาติ ตามที่คณะกรรมการเอกลักษณ์ของชาติเสนอ เปลือก ทำให้เกิดลมเบ่งในการคลอดบุตร แก่น ขับพยาธิไส้เดือน ใบ เป็นยาระบาย ขับพยาธิ ดอก แก้ไข้ รักษาแผลเรื้อรัง เนื้อในฝัก เป็นยาระบาย แก้ท้องผูก ขับเสมหะ ส่วนที่ให้สี : ฝักแก่ให้สีน้ำตาล
|
||
|
แหล่งข้อมูล Reference
|
- สมุนไพรสวนสิรีรุกขชาติ น. 77 - สมุนไพรไทย มรดกไทย น. 112 - พืชสมุนไพรในประเทศไทย ตอนที่ 2 น. 52-53 - สมุนไพรไทย น. 263 - สมุนไพรไม้พื้นบ้าน (1) น. 626-630
|
||
|
พิกัด UTM |
101º 30´ 24.6" E 13º 45´ 01.3" N 47P 0770800 m.E 1520959 m.N 47 P0770800 m.E 1521314 m.N 47P 0770808 m.E 1521032 m.N 47P 0770840 m.E 1521036 m.N |
||
|
คิวอาร์โค้ด QR Code |
|
|
ขยายพันธุ์โดย การเพาะเมล็ด |
||
|
|
